OPODATKOWANIE DYWIDEND RZECZOWYCH | Prawo i podatki 2022
Blog

Skontaktuj się z nami

27-12-2021
Photo representing the subject of the blog

Najpopularniejsze posty

Zapisz się do Newslettera

Wyślij

Dywidendy rzeczowe, czyli świadczenia wypłacane wspólnikom w formie innej niż pieniężna do ustawodawstwa podatkowego zostały formalnie wprowadzone dopiero w 2015 r. Powyższe nie oznacza jednak, iż brak przepisów odnoszących się wprost do wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej uniemożliwiał jej funkcjonowanie w obrocie gospodarczym, wręcz przeciwnie – rozwiązanie to stanowiło popularną formę zaspokajania roszczeń wspólników. Problemów interpretacyjnych nastręczały natomiast zasady jej opodatkowania. Organy skarbowe mylnie bowiem utożsamiały wypłatę dywidendy rzeczowej z odpłatnym zbyciem rzeczy lub praw majątkowych, co skutkowało obowiązkiem wykazania przychodu z tego tytułu przez spółkę wypłacająca taką dywidendę. Z takim stanowiskiem nie sposób było się zgodzić, albowiem oczywistym jest, iż zobowiązaniu spółki do wypłaty dywidendy, będącemu konsekwencją uchwały podjętej przez zgromadzenie wspólników nie odpowiada ekwiwalentne zobowiązanie wspólnika. Jest to zatem zobowiązanie jednostronne, realizowane każdorazowo kosztem własnego majątku spółki. Rozbieżności interpretacyjne w przedmiotowej kwestii rozstrzygnięte zostały dopiero na skutek licznych orzeczeń sądów administracyjnych, które wyraźnie wskazały, iż wypłata zysku w formie rzeczowej nie stanowi odpłatnego zbycia praw. Zgodnie z obowiązującą obecnie treścią art. 14a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego.


Istotę wspomnianego przepisu obrazuje następujący przykład: spółka będąca właścicielem nieruchomości, której wartość początkowa pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne wynosi 300.000 zł, a wartość rynkowa 350.000 zł, przenosi jej własność na wspólnika w celu zaspokojenia jego roszczenia o wypłatę dywindendy w kwocie 350.000 zł, to przychodem wykazanym przez spółkę będzie kwota 350.000 zł (wartość zobowiązania), kosztem uzyskania przychodu kwota 300.000 zł, a dochód podlegający opodatkowaniu wynosić będzie 50.000 zł. Wspomnianą dywidendę wspólnik opodatkuje zryczałtowanym podatkiem w wysokości 19% właściwym dla dywidend, który to przychód nie łączy się z innymi przychodami. W sytuacji natomiast gdyby wspólnik, jako nowy właściciel nieruchomości zdecydował się na jej wprowadzenie do ewidencji środków trwałych, to wartość początkową tego składnika majątkowego stanowić będzie wartość wierzytelności uregulowanej w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego, a zatem kwota 350.000 zł, jako wysokość należnej mu dywidendy, wypłaconej przez spółkę. Tytułem uzupełnienia wspomnieć jeszcze należy, iż zgodnie z utrwalonym stanowiskiem orzecznictwa, w przypadku, gdyby wartość faktycznie otrzymanej przez wspólnika dywidendy przewyższała wartość zobowiązania spółki z tego tytułu, to nadwyżka nie mogłaby być opodatkowana według zasad właściwych dla dywidendy, ale na zasadach ogólnych.




Niniejsza publikacja nie stanowi porady prawnej, jeśli zainteresował Państwa ten temat i potrzebujecie więcej informacji, zapraszamy do kontaktu biuro@conselion.pl.